Neyse gittim yanına sarıldık,

- Ben sana bekletme dedim ama ben beklettim galiba özür dilerim :/
+ yok yaa.. iki dakika olmadı ineli şaşırdım yine şaka mı yapıyor yine diye.. (:
- hıı, seni aşağı indirip gelmeyecektim de kıyamadım (:

yine gözlerini kıstı, gülümsedi.

- Bu şehrin en iyi kafesine gitmeye hazır mısınız Yağmur hanım (:

Oysaki iki üç tane kafe biliyorum zaten, benimki de laf olsun hey Allahım hey (:

+ Siz zütürecekseniz hazırım Teleri bey (:

Mutlu ve eğlenceli bir şekilde sohbet edip kafeye doğru yürüyorduk. Hani derler ya,

'Çok gülen çok ağlar' diye. Hep saçma gelmiştir bu söz bana. Mutluyken, gülerken niye ağlasın, neden mutsuz olsun ki insan? Ama farklı yollardan da olsa bu söz haklı çıkabildiğini anladım o gün..

Yaklaşık 20 dakikalık eğlenceli yürüyüşten sonra kafeye vardık, içeri girdik. Yağmur'da aynı benim ilk girdiğim gibi tepki verdi, şaşırdı..