Hoş geldiniz dediler. Bizi karşıladılar yemek falan yedik. Ne zaman evlendiniz insan çağırır falan dedi. Hagibtir dedim. Evli olayını ırmağa söylememiştim. Kız afalladı tabi. Ama kafası baya çalışırdı. Bozuntuya vermedi. Yazın dedi. Düğün yapmadık. Sade bir nikah dedi ve yırttık. Rahatlamıştım. Evli olduğumuzu sandıkları için okuyoruz diyemedik tabi. Ben hem çalışıyorum hem okuyorum dedim. O da okuyorum dedi. Akşam olmuştu bize bir oda verdiler. Geçtik ulan yatak çift kişilik. Ben geçeyim salonda yatayım da diyemezdim. Mecbur yerde yatacaktım. Evdekilere çaktırmadan tuvalete gidip üstümü değiştirdim. Geldim yere yattım. Sırtım gibildi tabi. Ertesi gün yani ırmağın doğum günü olduğu gün evden çıktık. Önce bir bakkal kasap karışımı bir yere gittik et vodka ekmek falan aldım. Aşırı ucuzdu tabi. Şimdi bilenler bilir teleferik vardır. Teleferiğin olduğu yer eskiden piknik yeriydi. Orda oturduk, mangalımızı yaktık, içkimizi içtik ağaç kenarına uzandık biraz. Irmak kocacım falan diyip gülüyordu. Beyler antidepresanlar yüzünden malafat çalışmıyor fazla benden bir şeyler sezdim o gün ilacı bıraktım.