Kore, geçen asrın en mühim ve acayip harplerinden biri.

Kimse bu savaşı istemedi: Ne Mao, ne Stalin, ne Truman. Savaşı Kuzey Kore çıkardı ama tüm suçu Kuzey Kore'ye yüklememek gerek. Güney Kore diktatörü Rhee'nin askerleri, yüzlerce defa Kuzey Kore sınırını ihlal etmişti çünkü.

Savaşın çok uzun vadeli etkileri oldu. Amerika, 1945'te sömürgeciliği bitirmeye ve dünyada sosyal demokrat bir sistem kurmaya karar vermişti. Kore savaşından sonra, "Komünistler dünyayı ele geçirmeye çalışıyor" paranoyası ağır bastı.

Savaştan kısa bir süre önce, Kongre'ye "Güney Kore'yle müttefik olalım" diye bir teklif gelmiş ve reddedilmişti. Bu da Kuzey Kore'ye, ABD'nin Güney Kore'yi gözden çıkardığı izlenimini vermişti.

O günden sonra Amerika, tanıdığımız Amerika'ya dönüştü: Şahin, saldırgan, her yere el atan Amerika'ya. "Herkese gözdağı vermeli, her ülkeyi önemli saymalıyız. Aman Kore'de yaptığımız hata tekrarlanmasın" korkusu saplantıya dönüşmüştü.

Biz de o tuhaf, manyakça çağın akımlarına kapılıp sürüklendik işte. Neticesi 753 şehit oldu.