Emre'ye seslendim, karşı yoldan geçiyordu. Baktım bu pekekent karşıdan karşıya geçemez şimdi, araba maraba çarpasın diyip geçtim amk.. Kendi oğlumu görmüşcesine sevindim Emre'yi görünce.. Kucağıma aldım öptüm yanaklarından.. Sonra indirdim amk çocuk ağırlaşmış, ne yediriyorlar la sana? dedim.

Emre: Nessguyyikk
-
Ben: Aferim pezo, yede büyü.. Anan yok mu la yanında? Niye tek geziyon dışarda sen bakim?
-
Emre: Anan ne?
-
Ben: Annen..
-
Emre: yook ben bakkala tek gittim..
-
Elinde süpriz yumurta var,
-
Ben: Aferim büyüyon lan sen. Ama yinede annensiz çıkma dışarıya.
-
Emre: Tamammm
-
Ben: Annene selam söyle, ablana daha çok selam söyle.'diyip evine gönderdim.
-
Geçtim tekrar dükkanın önüne, sandalyeye oturup bende gazete okudum. Tüm gün, Emre dışında olağan üstü bir hal yaşamadım..