FiNAL...

Kızına sımsıkı sarılıp çilek kokusunu içine çektin ve bir an titredin. Beyninde şimşekler çaktı ve onu hemen üstünden indirdin. Boşalıp boşalmadığından daha emin olamadan karın içerden ağlayarak geldi. Adını haykırıyordu. Gözleri oyulmuştu karının ve ağlarken açılan ağzındaki dişlerinin arasında çiğnenmiş böcekler, kurtlar görünüyordu. Karın onları tükürürken boğazından daha fazlası geldi.Sen önü ıslak pantolonunla öylece dururken elin istemsizce boynundaki muskaya gitti. Aklından bir an gülsümün memeleri geçti. Pijamasını tam dolduran yuvarlak beyaz poposu geçti. Kızın çığlık çığlığa bağırıyordu ki karının saçından tutup başını öne eğdi Mün-Kaffar. Keskin tırnaklarını karının boğazına geçirdi ve kan kusarak yere yığılırken bir ayağıyla kafasına bastırdı zavallı kadın çırpınırken, gözleri ters dönmüştü.Bir elinde ise senin muskan duruyordu. Deriyi açıp içindeki kağıtları yuttu.
"Sahtekar huur çocuklarının yazdığı şeyler sana yardım edemez insan oğlu.Bu kağıtlar uydurma" dedi ve korkunç bir kahkaha attı.Bu kahkaha senin beyninin içindeydi. Kızını hemen yakaladı sen köşeye sinerken. Kızın için canını verirdin hani noldu?.Mün-Kaffar kızını bir eliyle havaya kaldırdı ve diğeriyle yırtarak kıyafetlerini çıkardı. Ayağıyla ise hala karının başını eziyordu. Kızın çığlıklar atarken onu tek eliyle başının üstüne kaldırıp bacak arasını ağzına zütürdü. Bacak arasını hırsla ve senin gözlerinin içine baka baka kemirmeye başladı. Kimi parçayı yutuyor kimi parçayı senin üstüne tükürüyordu. Bacakları kopmak üzere sallanıyordu kızının. Göbek deliğine kadar kasıklarıyla birlikte yenmiş şekilde yere attı onu Mün-Kaffar. Kalp krizi geçiriyordun ki alev gibi sıcak eli bileğini kavradığında her şeyin bittiğini anladım. Hala ıslaktı önün.Ölüyordun Mün-Kaffar parmaklarını yavaş yavaş gözünün içine iterken, ölüyordun çürük et kokan nefesi ciğerlerini zehirlerken, patlamaya yakın olan kalbinin atışı sona yaklaşırken ölüyordun.
"Ben Mün-Kaffar" diye yükseltti sesini."Bugünün geleceğini biliyordum" dedi.

"Sen insanoğlunun pis varlığının bir delilisin" dedi sen ölürken. Acı artık bedeninde değil ruhundaydı. Ruhun acıyordu. Karının ezilmiş başına, ağzının önündeki kanlı kusmuk havuzunda yüzen kurtçuk ve böceklere baktın. Kızının tavanı izleyen gözleri ve hala oluk oluk akan kana baktın.iç organları artık olmayan bacak arasına yayılmıştı.Ve sen ölüyordun.

"Ben Mün-Kaffar" dedi son kez boğazına yapışan şeytan senin yüzünü keskin dişleriyle parçalayıp yutmadan önce.

"Ben şeytanın karanlık yüzüyüm"

Ölüyordun dişler yüzüne saplanırken.Ölüyordun korku seni boğarken. Ruhunun bir an önce çekilmesi için yalvarıyordun Azraile. Görüyordun işte oradaydı ve bekliyordu Mün-Kaffarın işini bitirmesini. Yalvarıyordu Azraile gözlerin.

Azraili görüyorsun şimdi, ölümü görüyorsun