kimse okumuyor mu la .. neyse takip edenler varsa ses edin hikaye bitecek ama ne bileyim insan birilerinin kendisini dinlediğini bilmek istiyor. biraz ileri saralım hikayeyi. beyler dedem gilden ayrıldık yeni bi eve geçtik. ben 1. sınıfı yeni bitirmiştim. dedemlere yakın bir yere taşındık. gibindirik bir evdi 3 katlı yine en üstte biz. orta kat inşaat alt katta da servet abi ve eşi güler ablayla servet abinin annesi oturuyordu. durumları biraz kötüydü. neyse uzatmayayım o mahallede çocukluğumun en güzel günleri geçti. mahallenin orasında büyük bir arsa vardı o arsada çocuklar top oynardı arada düğün olurdu. mahallenin sakinleri de uzun zaman orda olan birbirini bilen tanıyan insanlardı. taşındıktan iki üç gün sonra rıdvan diye bi çocukla tanıştım. ilk arkadaşım oydu evi hemen önümüzdeydi. rıdvan gilde klagib geniş aileydi. dedesi vardı tuhaf bi adam cinci olduğunu söylüyorlardı o vakit. ismi bakiydi. mahallede el baki diye bilinirdi. daha sonra mahallenin diğer çocuklarıyla tanıştım futbol saklambaç vs.. 97 liyim ama o 90 lar hatta 80ler çocukluğunu yaşadım orda. bakkal mahsun abiden torpil kız kaçıran alır ha bire patlatırdık. bigiblet yarışı yapardık. en yakınım emrahtı. benden 1 yaş büyük ortamda sözü geçen oydu. çok kafa adamdı. bana bigiblet sürmeyi öğretmişti. aynı okulda okuyorduk. unutmadan fırat abi de o okuldaydı