Otobüs terminale gelince ayrılık vakti gelmişti aslında.Bavulları almak için sıra beklerken,bana

-ya ben buraları hiç bilmiyorum,benide eve bırakırmısın?Çok oluyorum belki ama şimdi kaybolursam bidaha yardım edecek kimseyi bulamayabilirim.
+yok ya sıkıntı yok adresi biliyosun dimi

cebinde buruşmuş kağıdı çıkardı.Düzeltip ban verdi

-burda yazıyor
+ eee şey burda adres yok bu sanırım kopya
-neyy

hızlıca elimden kağıdı aldı yüzü biranda düştü.Onun bi yüz ifadesi var beyler üzülünce yada kötü birşey olunca hep onu yapıyor.Dudakalrını ördek gibi yapıp uff yapıyo.Sonra gözleri aşağı düşüyo.Seven adam her hücresini ezbere bilmezmi sevdiğinin?

diğer ceplerinede baktı ama nafile adres yazılı kağıdı bulamadı.Oda arkadaşı Canseli aradı ama oda oan evde değil sınavdaymış ve 1-2 saate anca eve gidebileceğini söyledi.

-off nabıcam ben şimdiya
+anneni arasan?
-olmaz sürpriz yapıcam
+anladım ozaman şöyel yapalım bize gidelim 1-2 saat bizde durursun hem annemler filanda evde yoklar
-nediyosun sen ya
+ooo yanlış anladın ben öyle demek istemedim
-tamam tamam neyse çokmu uzak evin?
+yani sayılır

birazdaha düşünomuş gibi yaptı.Sonra ben dayanamayıp

-çok düşündün hadi bize gidiyoruz. deyip onunla benim bavulumu alıp yürümeye başladım.

+dur dur ağırdrı o biyerini sakatlican erkekliğe vurmamak için bişey demedim ama cidden çok ağırdı.

https://www.youtube.com/watch?v=K7z3590-Mt0