Bozukluklarla geçen bi haftasonunun ardından bu sürpriz buluşma (karşılaşma) aramızdaki buzları çoktaan eritmişti bile. Pazartesi güzel geçicekti geçmesine. Ama bugün yaşadığım öylesine bi talihsizlik vardı ki , hiç unutulmayacak cinstendi.

O gün idil'lerin ilk dersi Coğrafya , yani benim hem sınıf hemde coğrafya hocam olan; aynı zamanda yılbaşı hediyemi aldığım Rıdvan hocamın. Mesajla haberdar etti slayt odasında olacaklarını , sınıfta görüşürüz muhabbetleri falan oldu geçti. Benimde kafamda slayt odasının önünde onu karşılayıp sürpriz yapmak var (saçma salak hevesler işte). ilk ders geçti , kendi sınıfımda bizim çocuklarla takıldım. idil'ler 2. ders çıkacaklar çünkü. 2. ders hoca dersi zil çaldıktan sonra birkaç dakika daha uzattı. Neymiş , bu konu çok önemliymiş yarım kalırsa olmazmış. Ya hocam , emin olun Servet-i Fünun bu kadar önemli olmamıştı hayatımda. Ama bırakında gideyim artık , yetişmem gereken bi çıkış var. Bu arada slayt odası dediğim yer binanın dışında başka bi binada. Koşa koşa oraya yetişmem lazım yani.

Biz en üst kattayken yetişmem çok zordu beyler. koşuşturmam , hatta uçmam lazımdı ki yetişebileyim. Göz ucuyla pencereden baktığımda idil'lerin sınıftan çıkmış bahçede yürüdüklerini gördüm. Lan bari kapı önüne yetişseydim amk , koşmaya başladım. Merdivenlerden hızla inerken o olay yaşandı. Evet , tahmin edebileceğiniz gibi 2 sıra merdivenden taklalar atarak aşağı uçmuştum.

Koridor kalabalıktı , gerek hocalar gerek öğrenciler hepsi var abi. Başıma üşüşen üşüşene , toplanan toplanana. Gözlerim karardı ve gözümü açtığımda merdivenin birinde ters bi vaziyette yatmaktaydım; bi bacağım duvarda diğeri merdivenin başında falan. Merih hocam başıma gelmiş "Noldu sana oğlum , kendindemisin ? Nefes alıp ver bakim" diye konuşmaya devam ediyodu. Abi iyiyim , bişeyim yok. idil'e yetişmem lazım benim. Ulan tamda onların sınıfının olduğu kata yuvarlanmışım be , kötü olmuş aslında. Kaç dakikadır yatıyodum acaba , çoktaan sınıfa gitmişlerdir. Bu düşünceler aklımda dönüp dururken idil ve arkadaşlarının geçtiğini göz ucuyla görmüş oldum. Başıma üşüşen kalabalığa pek aldırış etmemişlerdi. Ama yanındakilerden bi tanesi "xxxx mı ya o ?" dedikten sonra idil'in de dikkatini çekmişti. Yanıma geldiler , yarı güler bi halde. Onların o halini görünce bende gülmüştüm abi yalan yok. Başımda toplananlarda gülmeye başladılar , hoca dağıttı bunları. idil ve Ezgi kaldı başımda sadece , gerisi "Geçmiş olsun moruk , dikkat et kendine" benzeri telkinlerle dağılmışlardı. Hala yatar bi haldeydim , sol bileğim ağrı içindeydi. Ama idil yanımdayken mutluydum yinede. Başımı kaldırıp gülerek idil'e bakarak "Aşkım naber ya" dedim. Göz göze geldik , güldü. "Nereye yetişmeye çalışıyodunuz böyle xxxx Bey , ne aceleniz vardı acaba ?" diyerek beni ayağa kaldırmaya giriştiler. Ayağımın üstüne ciddi anlamda basamıyodum. Bi kolumu idil'in omzuna , diğerini Ezgi'nin omzuna atacakken ilkokul arkadaşlarımdan birisi olan Buse geliverdi yanıma "Geçmiş olsun kanka , noldu sana böyle ya" diyerek. Ezgi gitti , diğer kolumuda Buse omzuna aldı. Olanları anlattım , idil'e yetişmeye çalıştığımı , o sırada merdivenlerde bi talihsizlik yaşadığımı söyledim. Güle güle beni sınıfa çıkarmaya giriştiler , bu sırada idil ve Buse de tanışmış oldular tabii. Sınıfa çıkmak bahane , kolum idil'in omzundayken o fırsatla iyi sarıldım onada. Ulan acınası haldeyim ama yinede mutluyum be , idil'in hayatıma kattığı pek çok katkıdan sadece bi tanesiydi işte bu.