Kafamı çevirince bana baktığını gördüm yüzünde garip bir gülümseme vardı. Merhaba der gibi. Bende aynı şekilde cevap verdim, tabi onun kadar güzel olmuş olamam. Hatta nasıl bi yüz ifadesine sahiptim o esnada onu bile bilmiyorum.

muavin gidince yavaşca koluma dokundu, kulaklığı çıkarmamla birlikte

-bizim fotoğraflar neoldu?
+eee şey onlar benim bavulda kaldı ya
-hmm üzüldüm
+dur hemen geliyorum

ayağa kalktım otobüsün kapısına doğru hızlıca adım atmaya başladım muavin

-hop hop kardeşim kalkıyoruz dedi ve otobüsün kapısı kapandı.