Meryem: Hatan yoktu, Kutsal. Bende istedim senin kadar. Büyük bir hataydı..
-
Ben: Bence değildi Meryem. Seni seviyorum, bunu yapmak aşk kadar doğal bir şey. Lüten abartmayalım, sevişmedik bile. Altı üstü öpüştük. Bu çok kötü bir şey mi?
-
Meryem: Annen o kapıyı çalmasa ne olacak sanıyordun? Daha fazlası olacaktı..
-
Ben: Daha fazlası olsa ne olacaktı ki? Ben sana aşığım, Meryem.. içim içimi yiyor her gün. Sensiz olmaktansa, yalnız ölmeyi tercih ederim..
-
Meryem: Kutsal, bunun aşkla bir ilgisi yok.. Bende seni seviyorum ama bazı şeyler öyle dediğin gibi olmuyor işte.
-
Ben: Nedir olmayan şeyler?
-
Meryem: Senin inancın yok biliyorum, ama benim var Kutsal. Benim için haram, ama senin umrunda olmaz tabii bu. Dalga geçmeye kalkma.. irademi kaybettim orada, bu benim için ne kötü bir şey biliyor musun? Annen bana kötü kötü baktığında, yerin dibine girdim. Şimdi o kadın benim hakkımda ne düşünüyordur.. Annenin, bana olan bakışı, herşeyi değişmiştir. Ben bir daha annenin yüzüne bakamam zaten..
-
Ben: Yahu annem öyle biri değil, Meryem. Diğerleri hakkında yorum yapmıyacağım ama, annem senin hakkında tek bir kelime bile söylemedi.
-
Meryem: Söylemesede, değişmiştir düşünceleri. Emin ol.. Yıllardır, annem gibiydi o da benim. Sen benimle konuşmazken bile, ben annenle sürekli konuşurdum.. Keşke hiç gelmeseydim odana.
-
Ben: Abartıyorsun gerçekten!
-
Meryem ağlama başladı,
Ben: Meryem ağlama lütfen.
-
Meryem: Sana ne kadar kolay geliyor dimi!? Ben böyle biri değildim Kutsal. Kendimi şuan çok basit hissediyorum..
-
Ben: Basit falan değilsin, duygularını ortaya çıkarmak mı basit, rezil bir şey mi?
-
Meryem: Halaa anlamıyorsun.. Bana göre kolay değil, böyle olmamalıydı.
-
Ben: Meryemmmm..
-
Biraz daha sesizlik oldu,

Meryem: Kutsal, senden çok özür dilerim.. Bundan sonra yalvarırım sana, yanıma gelmeye çalışma, arama, yolda görsen bile beni yüzüme bakma.. Teyzeme (annem) söyle, beni affetsin..
-
Ben: Meryemm, ne olur böyle konuşma.. Sen kötü bir şey yapmadın. Anla artık! Yaptıklarından dolayı seni kimsenin affetmesine gerek bile yok..
-
Meryem: Çok pişmanım, Kutsal çok. Bunu hiç yapmamalıydık, hele seninle ikimiz hiç yapmamalıydık.
-
Ben: Meryemmmm!!!
-
Meryem: Bitti, Kutsal. Allah bizi affetsin, Allah bizi affetsin..'diyip kapattı telefonu.
-

Orada anlamıştım, ben Meryem'in dilini konuşamıyordum. Benim söylediklerim, onun dediklerine hiç uymuyordu. Tekrar aradım Meryem'i telefonu kapalıydı. Bir'an kendimi, yasak elmayı yiyen Adem gibi hissetim lan..