Benim aklımda hala Ayşe ile yaşadığımız gece vardı. Hatta adamakıllı antrenman yapamadım bile. Ayşe hayatına normal bir şekilde devam ediyordu. Yine buluşuyorduk ama az buluşuyorduk.

Benim aklımda hala aynı gece. Bu konuyu Ayşe'ye açmanın mantıklı olacağını düşündüm.

Bir gün Ayşe ile buluştuk. Ben ona konuyu açtım:

B- Ayşe. Seninle önemli bir konuda konuşacağım.
A- Tabi aşkım.
B- Ayşe. Benim aklımda o gece var.
A- Hangi gece?
B- O gece işte.
A- Anladım.. Hayatım kafana takacak bir şey yok. Oldu, bitti. Eğer beni düşünüyorsan, merak etme. Benim vicdanım rahat.
B- Tamam canım.

Ondan sonra pek bir şey olmadı. Turnuvaya geri dönelim.

Turnuvayı kazandık. Zor da olsa kazanmayı başardık. Kupa seremonisinde beni omuzlarının üstüne aldılar. Tabi herkes alkışladı.

Çıkışta tam giderken bir kız sesi duydum. Bana seslenmişti (Kız = K / Ben = B):

K- Hey. False god sensin değil mi?
B- Evet benim de, siz kimsiniz?
K- Ben Ceyda. Memnun oldum.
B- Ben de Ceren. Evet, ne diyecektin?
K- Eee, eğer boşsan şimdi bir yerlere gidebilir miyiz diye soracaktım.
B- Üzgünüm ama benim bir sevgilim var.
K- Kim, Ayşe mi?
B- Sen nereden biliyorsun?
K- Sadece tahmin. iyi tahmin ederim.

Bende biraz kuşku oluştu tabi ama boşverdim.

B- Sadece bir şeyler içeceğiz değil mi?
K- Aslında bara gitsek daha iyi olur diyecektim. Ne de olsa şampiyon oldunuz bırak da biraz eğlenmene bak.
B- Peki tamam.

Bara gittik. Orada bir güzel sarhoş olduk. Sonra bu dudaklarıma atladı bir anda. Elinde de telefon. Tek eliyle tutmaya çalışıyor beni. Ben kendimi geri çektim.

B- Ne yapıyorsun sen be!
C- Özür dilerim. Çok çekicisin ben de dayanamadım.

Oradan hemen kalktım ve evime gittim. Sonraki günden habersiz. Her zamanki gibi...