2 gün sonrasında, sabah yine erkenden uyandım. Kavhaltıyı yaptım yine bizimkilerle. Kahvaltıda aile sohbeti falan filan. Abimle yine biraz didiştikten sonra geçtim odama. Yine her zaman ki gibi o zamanlarda yeni dinleyecek müzikler arıyorum. Müzik dinlemeyi severim, az çok ayıkmışsınızdır belkim beyler. Neyse bi yarım saat müzik dinlemekle vakit öldürüp, cips almak için dışarıya çıktım. Benim kazıkçı oç bakkala tam gidecekken vazgeçtim, yukarımızda büyük bir market vard. En iyisi oraya gideyim dedim, başladım yürümeye. Bir cips için 100-150 mertre yürüdüm amk, gücüme gitti beyler.

Girdim markete, geziyorum reyonları. Geziyorum ama boş geziyorum o kadar yürüdüm madem klimanın karşısında durayım amk dedim. Sonra aldım cipsi, çıktım tükkandan. Cipsi açıp 1-2 tane yedim, bakın kaldırımdan yürüyorum çünkü buraya dikkat çekmek istedim anlayacaksınız şimdi. Kaldırımdan normal bir şekilde yürümeye devam ediyorum, cipsimi yiye yiye, arkamdan pat bigibletli biri bana çarptı. Yere kapaklandım, lan resmen bigibletin direksiyonu belime girdi. Yerden kalkamadım 5 dakka, nefes almakta zorlandım. Anasını gibeyim öyle bir acı ki gözümden yaş geliyor, bir yandan nefes almaya çalışıyorum, bir yandan acı çekiyorum. Bir baktım çocuk lan bildiğin 10-12 yaşında bir şey.

Çocuk bana bakıp ağlamaya başladı, hala nefes almaya çalışıyorum. Zar zor kısık bir sesle, dıbına kodumun oğlu, senin feriştahını gibecem'dedim. Çocuk yaklaştı yanımda abii iyi misin? dedi. Yine kısık bir sesle, nefes almaya zorlanırken; Git ambulansı arasana bin, nefes alamıyorum.

Çocuk birden ağlamaya başladı, bigibletine bakıp ağlıyor birde bin. Bigibletin şaftı kaymış bu arada, annem beni döveceeeeekkkk'diye ağlıyor. Ulan hala acı çekiyorum, nefes alamıyorum çocuk mal bigibletin derdine düşmüş. Ölecek gibi hissediyorum kendimi. Çocuğa tekrardan seslendim sesimin çıkabildiği kadar, ama yine kısık bir sesle, dıbına ko-dumun çocuğu bigibleti gö-tüme soktun orrrrrrrrrruspp*'' çocuğu diyemeden daha fazla dayanmadım, oturur pozisyondan, tekrar yatış pozisyonuna geçtim. Hala acı çekiyorum, yere uzanıp dizimi yukarı doğru kaldırdım. Daha rahat nefes almaya başladım. Ama acı hala devam ediyor, çocukta orada bigibletine bakıp ağlıyor. 3-4 dakka sonunda bir allahın kulu geldi, beni doğrulttu. Sonra herkes doluştu başıma amk, sonunda çok rahat nefes alabiliyordum. Ayağa kalktım, su vermişti yardımseverin biri sağolsun. Biraz belimde ağrı vardı, acım dinmişti ama.

Çocuk hala ağlamaya devam ediyordu. Kaldırama geçtim oturdum, olayın şokunu atlatmaya çalışıyorum üzerimden amk. Sonra bu veledin anası geldi, çocuğuna bir tokat çakıp elinden tutup zütürdü. Büyük ihtimalle kardeşi olacak o da bigibleti alıp arkalarından gitti. Lan bi insan özür diler, ananızı avradınızı gibeyim diye bağırdım sinirimden.

Neyse beyler cipste yiyemeden ziyan oldu gitti, bin veledin yüzünden yere düştü amk. Gözümde ki kuru göz yaşlarımla eve doğru tekrar yürümeye başladım.