o binten hala mesaj bekliyordum ama yazmamıştı hala züt. Yavaş yavaş uykum gelmeye başladı, bende bilgisayarı kapatıp uyudum amk. Sabah kalktığımda bizimkiler kahvaltı yapıyordu. Abimde üzerini giyinmiş, işe gitmeye hazırlanıyor. Kahvaltıda abime gönderme yapıyorum, babama dönüp,

Ben: Babaaa ne kadar ırz düşmanı varsa hepsinin allah belasını versin şerefsizler'dedim.
-
Bizimkiler bana tuhaf tuhaf baktı, benden böyle bir şey dememi beklemiyorlardı. Sofrada konuştuğumuz konuyla alakası yoktu çünkü amk.
-
Annem: Amin'dedi. Abime laf sokuyorum gerizekalı anlamıyor tabi, bana tip tip bakıyor sadece. içimden hayırdır lan muallak, sen niye Meryem'in fotoğraflarını beğeniyorsun demek geldi. Ama diyemedim, dersem bizimkiler bir şeyler olduğunu anlardı. Neyse abim gitti, babamda gitti. Bende hemen bilgisayarın başına geçtim, o sövdüğüm bin mesaj atmış mı diye bakmak için.