Mustafa'nın yanına gittim, baktım yine evde yok pekekent. allahhhh alaahhh, bu binin motoru olunca zütü kalktı, sürekli geziyor muallak. Soner amcayı gördüm, Selamun aleykum Soner amca diyip, lafa girdim. Soner amca bana sordu, ne sırıtıyon lan? diye. Bende bir şey yok Soner amcacım, aklıma bir şey geldi ona gülüyom.. Mustafa nerede?
-
Soner AMCA: Amcasının yanına gitti yiğenim.
-
Ben: Ne yapıyor amcasının yanında emmi?
-
Soner AMCA: işi var orada.
-
Vay dıbına goyim, Normalde Mustafa amcasını hiç sevmez amk. Soner amcada söylemeyince, bende üstelemedim. Görüşürüz Soner amca, diyerekten ayrıldım. içimde bir pişmanlık var beyler hala, ama o mutluluk hisside bi gitmiyor. Ben korkuyorum iyice yannanlara yan bastım diyorum kendi kendime. Ulan düşündükçe korkum artmaya başladı, şimdi bu Meryem gitse babasına söylese böyle böyle oldu diye. zütüm kan alır bunlar diye düşünüyorum. Ailem zaten bu gibi konularda yanımda durmaz, ilk başta onlar cellatım olurdu amk.

Bu konuyu en iyisi şimdilik hiç kimseye açmayım. Hayır kareşim gibi gördüm ondan öptüm desem olmaz, sonuçta Game of Thrones çekmiyoruz amk.