Kimseyi tanımıyordum vanda, geldik kaydımızı yapıp gittik önce, cemaat evinde kalacaktım. Aksaraylı biriyle tanıştım; bir yıl okulu uzatmış, aynı odada kalacaktık. Sağolsun vanı gezdirdi iyice öğrendim okulu, yolları , dolmuşu. ilk birkaç gün sadece tanışma evresi oldu. Sınıftakiler doğu batı diye bölünüverdi birden. Emekçinin dibi biri olduğum için asla insan ayrımı yapmadım bu güne kadar.
ilk haftadan sonra kapıda bankta yanlız başıma otururken bir kız gördüm, inanılmaz güzel geldi bana. Sebebini bilmiyorum ama ona bakarken öyle bir dalmışım ki kendimi unutmuşum, sigarayı unutmuşum. Kitlenip kalmıştım adeta, ama toparladım kendimi. Kalktım, sınıfa gittim bir baktım o kız bizim sınıfta. Heyecanla yoklamayı bekledim, ismini öğrenmek için. Adı Berfinmiş. Memleketi hakkari. Yıkıldım kendi içimde. Cemaat evinde kaldığım için her türden insan vardı. 1 hakkarili 2 mardinli 1 vanlı ve ben..
ilk başlarda görüş ayrılığı yüzünden sıkıntı çıkar sandım ama hiç bir sıkıntı olmadı. Siyasi açıdan çok fazla uyuşmasak da gayet iyi anlaşıyor, çıkıp dışarı takılıyorduk.Bir gün kantinde otururken berfini gördüm. Dersle ilgili birşeyler sorup muhabbet kurayım dedim içimden, kaltım bir cesaret gittim oturdum karşısına. Sınıftan az buçuk muhabbet kurmuş selam sabah alır hale gelmiştik. Muhabbet arasında beni çarşıda gördüğünü, yanımdakileri felan sordu. Sonunda ortak bir nokta bulmuştuk sanırım. Kültür farklarından sağdan soldan baya bir konuştuk. Kendimi farkında olmadan çok kaptırıyordum sanırım..
Sınıfta bariz bir kürt-türk ayrışması yaşanıyordu.Üniversitenin genelinde bu vardı gözlemlediğim kadarıyla, ve ben tam ortadaydım. Ne o tarafa ne bu tarafa değil, herkesle az çok muhabbet eden etliye sütlüye karışmayanından.. Bir gün kantinde yanlız başıma oturup çay içip kitap okurken berfin geldi, oturdu karşıma , aniden kaptı kitabı elimden, ne okuyorsun bakayım dedi. insanların yazdıkları ilginç şeylerin bize değişik bir şekilde sunulmuş halini okuyorum dedim. Değişik değişik baktı bana, sen herkesten farklı gözüküyorsun ? dedi. Ben de sen herkesten güzel gözüküyorsun ama ben bunu sana sormuyorum deyince gözlerini devirdi, kızardı biraz. Kalktı, benim gitmem gerek görüşürüz dedi ve gitti.
Arkasından bakakaldım. Neydi şimdi bu?. Sanırım daha önce hiç bir kızla çıkmadığım için anlamıyordum. Odun muydum biraz bilmiyordum. Berfin benim gece gündüz aklıma yer etmiş, tüm şarkılarda onu arar olmuştum. Kendimi hakim olamadığım duygular içerisinde buluyordum.iki gün sonra kantinde çayımı almış, kenara giderken bir ses, hani bana çay ? diye seslenince dönüp baktım. Berfin kenarda bir masaya oturmuş bana sesleniyordu.
Benim çay kaçak olsun diye ekledi peşinden, iki kaçak çay alıp geçtim masasına oturdum. merhaba dedi zarifçe canını yediğim.. Merhaba dedim ben de. Tanışalım mı diye ekledim. Tanışalım diyerek gülümsedi.. Uzun uzun konuştuk, gözleri çok güzeldi beyler. Ölürdüm o gözlere... Aklımda binlerce olay parlıyor sönüyor, ona giden en kısa yolları kafamda canlandırıp kendi kendime seneryolar üretiyordum. Nasıl yapılır ne edilir hiç bir fikrim yoktu. Yasini aradım o gece. Anlattım uzun uzun herşeyi. Olum sen ne yapıyorsun kız hakkariliymiş uzak dur felan diye girdi önce bi konuya, baktı benim olurum yok. Yasin dedim benim ne zaman insan seçtiğimi gördün?, yazın hakkarili şırnaklı neresi olursa olsun mevsimlik işçilerle çalışmadık mı ?, çay toplarken nereli olduğunu bile bilmediğimiz insanlarla koyun koyuna yatmadık mı diye sitem ettim iyice. Artık yasin ikna olmuş, ne yapacağım konusunda bana taktik vermeye karar vermişti..
Berfinin telefon numarasını almış, arada mesajla konuşuyorduk.Laf arasında doğum gününü öğrendim. Daha önce hiç kimse sürpriz yapmamış beyler. Vanda iskele var , gittim buraya tren raylarına koydum iki kutu havai fişek. Çağırdım berfini iskeleye, gel biraz gezelim, bana vanı öğret diye ayak yaptım. Berfinin sınıfta gördüğüm samimi arkadaşlarını da çağırdım doğum günü sürprizi gelin diye. Geldi berfin, akşam üzeri oradaki teknelerden birinin üzerinde doğum günü için koyduğumuz pastayı ayarlatıp biz girince oraya başladı arkadaşlar, iyi ki doğdun berfin diye. Benim çanakkaleli bir arkadaşım vardı ,yaptı adamlığını yaktı havai fişekleri, şenleniverdi gökyüzü, berfinin gözleri, gamzeleri...