Bunlar kendi aralarında hasret giderirken, bende kapının önüne çıktım. Belki Meryem'i görürüm umuduyla. Oturdum bir amele oturuşuyla yeni sağı solu izliyorum. Biraz zaman geçtikten sonra abim balkondan sarkıp bana seslendi;

Gel keko, kapının önünde oturma. Sana hediyem var.
-
Ben: Banane amk, istemez.
-
Abim: Gel lan abisiiii, abilerin gülü gel geh geehh
-
Ben: Senin am..
-
Abim: Gel lan indirme beni aşağıya.
-
Çıktım yukarıya, abimin yanına.
-
Ben: Ne aldın lan bana?
-
Abim: Al pişmaniye yersin ahahaahahhaahahah
-
Ben: höhöhö, çok komik? Ne mal adamsın lan sen, niye geldin dıbına koyim? Sen yokken ben çok mutluydum lan burada.
-
Abim: Artık katlanacaksın oğlum, okuyom ben okuyom. Sen ne tak yapıyon!?
-
Ben: Lan gibtir git sen boşa okuyon oğlum, bi gibim olmaz senden ahahahahaha, sen derslerinden haber ver?
-
Abim: gibtir lan ben yol yorgunuyum, sonra seni döverim. Hadi adam ol!
-
Ben: Geber dıbına godum
-
Abim: Lan tak beyinli, küfür edip durma seni döverim bak.
-
Ben: Gel döv lan, seni ezerim ezer!
-
Abimle biraz güreştikten sonra, annem çekişti bize. Sonra o yatmaya gitti, bende kapının önünde kekostyle. Abim denen muallakyi gördükten sonra Meryem'e olan aşkım bin kat daha arttı, nedendir bilmiyorum ama Meryem'i görünce onunla çok kibar konuşacaktım. Onu görebilmek için beklerken, kalbimde kelebekler gibişiyordu.