Ben: Ablacım sana mahçup oldum. Çok özür dilerim.
-
Dilek: Yok oğlum, estafurallah. Sadece o çocuğu niye dövdün. Yani Meryem'lik bir mesele yok oğlum. Anlayamadım?
-
Ben: Dilek abla, Meryem'in size anlattıkları doğru fakat, o da meselenin iç yüzünü bilmiyor. Dediğiniz gibi Meryem'lik bir mevzu değil zaten.
-
Dilek: Ne oldu oğlum o zaman?
-
Dilek teyzeye anllatım mevzunun gerçekleri. O zaman yüzümde ki morluğumun sebebide oydu, hepsini anlatınca, Dilek teyze üzüldüm. Tabi kendimi çok haklı göstermek için araya 3-5 yalanda kattım.

Meryem'in ettiği küfürleride anlattım, Meryem'e çok kızdı. Meryem adına benden özür diledi. Evden çıkmadan önce bana, Dilek Teyze;

Oğlum kusura bakma, seni oğlum gibi severim. Meryem'in dedikleri hiç hoş değil. Merak etme onunla konuşacam.
-
Ben: Yok, Dilek teyze inan hiç gerek yok.
-
Dilek Teyze: Yok oğlum yok, merak etme.
-
Biraz daha kapıda konuştuktan sonra, çıktım dışarıya. Evet beyler, ibreyi tersine çevirmiştim. Mutluluğumu bir sigara yakarak kutladım. Tekrar eve geçip anneme olanları anlattım. Bana yine kızdı, fakat ben Meryem'in tepkisini merak ediyordum.