Mustafa'nın yanına doğru gittim.

Ben: Ne var lan?
-
Mustafa, eliyle Meryem'i gösterdi ve yanında bin Muzo var. Tabi Meryem'in onunla işi yok beyler, mahalleliler bir birini tanır, bende konuşurum mahalleden biriyle nerede olsak. Ama bu gibimde değildi, hem Meryem'e kinim var, hemde Muzo bininin yumruğu hala yüzümde acısı var.

Bir yandan dellendim, bir yandan mutlu oldum elime böyle bir fırsat geçtiği için.

Mustafa: Kanka napalım?
-
Ben: Muzo'nun dıbına koyacam şimdi kanka ben
-
Mustafa: Tamam kanka
-
Ben: bin kaçmasın gösterme kendini.
-

Benziliğin arkasından bunlara bakıyorum, dıbına kodumun Muzo'su şaklaban gibi bağırıp gülüyor Meryem'in yanında, işin tuhafı Meryem'de bu bine gülüyor. Ulan benim iyice sinirlerim bozuldu, parkın orada ki sokağa girmesini bekledim onların. Mustafa'ya motoru bağlattım, arkalarından yavaş yavaş yürümeye başladık. Topraklı yola kadar takip edecez sözde.