Neyse beyler o gün öyle bitti. 3 gün kapının önüne hiç çıkmadım amk, kendimi çok kötü hissediyordum. Dışarıda çıkmadım, eve tıkıldım balkona falanda çıkmadım. Mal mal takılıyorum evde anlayacağınız.

Neyse o gün annem, ben gidiyorum oğlum diye seslendi. Kafayı bilgisayardan kaldırıp,

Nereye anne? diye sordum.
-
Annem: Dileğe gidiyorum.
-
Beyin direk git gel yaptı resmen, bende gitsem mi diye biraz düşündüm.
-
Annemi seslenip durdurdum.
-
Ben: Anne bende geleyim mi?
-
Annem: Senin ne işin var oğlum kadınların arasında?
-
Ben: Canım sıkılıyor anne ya
-
Annem: Boşver oğlum, otur git Mustafa'yı falan çağır.
-
Ben: Yok bende gelecem, karnımda aç. Hepiniz oradaysanız kesin yemek vardır.
-
Annem: Git mutfakta yemek var, git onu ye!
-
Ben: Yok o tak gibi
-
Annem: Şerefsiz nimete tak gibi denir mi? Çarpılacaksın. Ben biliyorum senin niye gelmek istediğini.
-
Ben: Anne Meryem için gitmiyorum, Meryem'i falan da sevmiyorummmm!! Bunu kafana sok allah için!
-
Annem: Bilmiyorum artık, iyi hadi fazla oturmuyacaksın ama.
-
Ben: Tamam Anaaaaaaa
-

Annemle birlikte evden çıkıp Dilek teyzelere doğru yola koyulduk. Yol dediğim 20-30 metre amk.