Çok olmadı. 2 gün önce otobüsle seyehat ederken telefonumdan şarkı dinliyodum, Ebru Gündeş - Ölümsüz Aşklar ben bunu biraz sesli söylemişim onun için tanıdığım ama çok konuşmadığım bir kız. (arkadaşım diyebiliriz sanırım) 'içimizi baydın ha' dedi. Sonra telefonu uzatarak 'istediğin bi şarkı varsa seç aç' dedim. O da Sagopa açtı dinliyoruz. Muhabbet ediyoruz yani küçük diyaloglar falan. Sonra 'Bu şarkıları bana at' dedi ben de attım. Sonra telefonundan bir şarkı açtı. Rafet El Roman'ın - Bana Sen Lazımsın adlı bi parçasını açtı. Bende yıllardır dinlemem. Bunu açınca hüzünlendim 'Kapat şunu ağlatacaksın beni' dedim. Bu ayy tarzı bi şeyler söyledi.(Bu arada o şarkı bana çok şeyi anımsatır.Çok duygulandırır beni.) 'Ağlama' dedi 'Tamam kapatıyorum.' sonra işte otobüse binmeden önce birisi (Ben tanımıyorum ama o da çok tanımazmış yani kızlarla konuşurlarken. Yanındaki arkadaşlarına uğrarlarken falan görmüş) buna çıkma teklifi etmiş. O da reddetmiş ama giderken 'Bir daha düşün istiyosan' demiş. işte o sinirler falan dertleştik biraz. Ben de ona 'Bak şimdiki sevgilinden elbet ayrılacaksın bunu sende biliyosun.' dedim o da bana 'Hayır o beni bırakmaz' dedi bende ona, onun seni sevdiğini nereden biliyorsun dedim.O da 'Onu görünce ayakların titrer kalbin atışları hızlanır falan' dedi . Ben de 'Peki onun sadece seni çıkarları için kullanmadığını nereden biliyosun ? ' dedim. Gözleri doldu 'Tamama ağlatma ben kimseye kırtasiyeci birisini ağlattı dedirtmem' dedim. işte baya konuştuk ben buna 'Elbet ayırılacaksın, zaten acıların var bence insanlara çok fazla bağlanma. Üzülen sen olursun.' dedim. O da 'Keşke daha önce söyleseydin biz birbirimize çok bağlıyız' dedi. Bende artık orası sana kalmış dedim. Sohbet iyice koyulaştı falan sonra terminale yaklaşırken 'Söylediklerimi sakın unutma' dedim. O da 'Tamam' dedi. 3 defa söz mü dedim o da söz dedi. Sonra eve gittik.

Devdıbını getiricem birazcık mola veriyorum. Bu anım uzun değil bir sonraki parta biter dertleşmek istediğim konuyu anlarsınız.