28 Mayıs. Hastalar saldırganlaşmaya başladılar. Hücrelerinin önünden insan geçerken kendilerini kapıya duvara vuruyorlar. Değişime uğradıktan sonra et dışında gıda yemiyorlar. Çok garip. Bunların hastalıktan ölmesi gerekirdi. Neden bu hale geliyorlar. General Rezazadeye durumu bildirdim. Ne yapılması gerektiğini benim üstlenmemi istedi. Bende deneyin devam ettirilmesine karar verdim. Bakalım ne olacak.

30 Mayıs. Hastalardan birini alıp incelemek isterken asistanımın kolunu ısırmış. Ciddi bir şeyi yok. Kolu iyileşene kadar eve yolladım kendisini. Ama hastalar giderek dahada saldırgan oluyorlar. Hastalık vücutlarını zayıflatmıyor. Tam aksine giderek kasları sertleşiyor ve fiziksel olarak daha güçlü oluyorlar.

2. Haziran. kolu yaralı asistanım işine döndü. Deney devam ediyor. Kayda değer değişim yok. Ben eve gidiyorum. 1 hafta dinleneceğim.

9. Haziran. Laboratuvara döndüm. Yine değişiklik yok. Hastalar tamamen akıllarını kaybetmişler. Gördükleri her canlıya saldırmaya çalışıyorlar. Vücutlarında herhangi bir güçsüzleşme söz konusu değil