annem kafayı yemekten korktugundan ve üzüntüsünden antalyaya teyzemin yanına taşınmıştı beni dayıma bırakmıştı geri döncegini söylemişti
10-11-12 derken 14 ya da 15 yaşımda babam tekrar dönmüştü onu ilk gördüğüm anı kelimelerle anlatamam hani sarılmak istersinizde
sizi bişey tutarya hani o durum işte.1 2 ay konuşmadım ve annemde geri döndü tekrar aile olacaktık snaırım barışmıslardı ama benle barısmayı
başaramamışlardı cocuklugumu yaşayamamanın acısının sebebi onlardı. Hala annemi cok seviyodum deli gibi öpüp koklamak istiyodum ama naz
yapmaktı benimki anneye küsülmez. babam eve vaadler vermişti sizi hiç bırakmıycam bi hata yaptım herkes 2.şansı hakeder falan fıstık.
iyi konusmus olacakki annem barışmayı seçmişti tekrardan mutlu görünüyolardı bense beni bıraktıkları gün gibiydim. annem o kadar özlemiştiki
babamı beni görmüyolardı resmen. aradan aylar geçti babama duydugum özlemden dolayı barıştım cok güzel günler geçirdim tam baba oğul olmuştuk
bigün annem işteydi babamda erken gelmişti kalktı duşa girdi bende hiç huyum degildir ama telefonunu karıstırdım
gözümü kin ve öfke bürüdü bilader. Kanım dondu okuduklarım karşısında.