ailemde herşey güzeldi filmlerde gördügünüz mutlu ailelerden bi farkı yoktu fakat sadece gece yatma saatim gelene kadar
ben yatagıma girdikten sonra beni uyudum zannettikleri için tartışmaya başlarlardı. annem babamın çulsuz olmasından şikayetçi olurdu
babamsa sadece anneme küfür eder ya da vururdu daha o yaştan ağlamaz sinirlenirdim ilerde anneme çok iyi bakıcagımı düşünüp
kendimi rahatlatırdım. Babam asker kaçağıydı 9 yaşımdayken bi polisi dövüp karakola alınmış ve karakolda askerliği patlamıştı
askere gitmişti. babama en ihtiyac duydugum zamanlardı sanırım küçücük bi ev bi anne kücük bi cocuk. annem işe başlamıştı
bende o yaşlardan tek yaşamaya alışmıştım sürekli babamın dönmesini beklerdim. sevmedigim cocuklarla kavga ederdim cocukları
döverdim fakat babaları gelir beni döverdi bense hep babamın bigün geri gelecegini ve onları dövecegini düşünürdüm hepsinin
ismini aklımda tutmaya calısıyodum fakat babam askerden döndügü anda bizi görmeden zengin oldugu için manitasının yanına gitmeyi
ve onunla yaşamayı tercih etmiş