Ben vedaları sevmem albayım. Hiç gitmesin insanlar. Hele gelmemek üzere giderlerse, çok üzülürüm albayım, dayanamam.
Gelmemek üzere gidenler çok sevdiklerim olur genelde. Bir de bir hikâye bırakır ki geride, noksanlığın daniskası içinde. Ölse, öldü dersin; ama ölmez onlar. Ölmesinler de. Ölürlerse bir kere daha üzülürüm; çünkü koklayamazlar bir daha çiçek. Yazık olur.

Gönlüm geniş; ama odalara yerleşecek insanlar yok ki albayım.

Oğuz ATAY / Tehlikeli Oyunlar