-Hocam hemen çıkmalıyız dedim. Burada kalamayız. Siz Mesut abiye yardım edin, ben önden gidip yolu temizlerim. Odadan çıktık. Merdivene taraf ilerlerken birkaç metre önümüzde bir kaç zombi çıkıverdi. Namluyu doğrultup bastım tetiğe. Hepsi yere yığıldı. Merdivene ulaşırken, hemen yanındaki pencereye koştum. Dışarı baktım. Kampüsün diğer yönlerinde bir sürü zombi vardı. Hepsi silah sesini duymuş olmalı. Hemen aşağı indik. Mesut abinin çok acı çektiği yüzünden belliydi ama sesini çıkarmıyordu. Dışarı çıkıp araca ulaştık. Mesut abiyi arka koltuğa oturttuk. -Hocam bunun nasıl çalıştığını biliyor musunuz? diye sorum Yeliz hocaya. 50 kalibreden söz ediyordum. -Hayır ben ömrümde silah kullanmadım dedi. Öylede biliyordum zaten.
- O zaman hocam, direksiyona geçmelisiniz.
-Ama Nail? Ben nasıl...
-50 kalibreyi mi kullanmak istersiniz?
Yeliz hoca hiç bir şey demeden hemen direksiyona geçti. Ben aracın üstündeki makinelinin başına geçtim.
-Hocam asla durmayın, anladınız mı? Ne olursa olsun durmak yok, yoksa hepimiz burda gebeririz!