Bu gün erkenden kalktım. Aracıma iyice silah, cebhane falan topladım. 50 kalibreyi kontrol ettim. Baküye çok yakın olan Hırdalan kasabasına gitmeye karar vermiştim. Orada bir kaç büyük askeri karakol vardı, belki o karakollarda harita falan kalmıştır. Ayrıca üniversitem, yani bu salgın çıkmadan önce okuduğum üniversitede Hırdalandaydı. Uzaktanda olsa bir görüp eski günleri hatırlarım belki. Bir daha geri gelmeyecek günler...
Saat 08:00 da yola koyuldum. Kasabaya ulaşmak için 2 yol vardı. Şehrin içiyle ve çevre yolu. Çevre yolu daha uzun olsada onu seçtim, şehrin içiyle gitmek çok tehlikeliydi. 2 buçuk saate kasabaya varmıştım. Eski karakol binasına ulaşmama az kalmıştı. Üniversitenin kampüsünü görüyordum artık. Tam önünden geçecektim. Araç kampüsün giriş kapısının önüne geldiğinde durdum. indim araçtan. Eskiden güzel günlerimin olduğu bu kampüse bakıyordum öylece..Ama o an dikkatimi çeken bir şey oldu. Kampüsteki binalardan birinin üzerinde kırmızı bir bayrak dalgalanıyordu. Neydi bu? Acaba birileri mi vardı ve biz buradayız diye işaret mi vermek istiyordu. Biraz düşündüm. Kampüse girip o binayı kontrol etmeye karar verdim. Ama bu çok tehlikeliydi. Kampüsün içinde neyle karşılaşacağımı bilmiyordum. Silahımın emniyetini açıp araca oturdum. Direk giriş kapısına sürdüm, kapıdaki engeli kırıp kampüse girdim. Ortalık sakindi. Hızlı bir şekilde tepesinde bayrak olan binanın önüne geldim. Araçtan indim. Elimde silahımı sıkıca tutmuş, binanın girişine bakıyordum. Kapıdaki camlar kırılmıştı. içerisi karanlıktı, ışık falan yoktu. Ama içeriye bakmaya karar verdim. Belki birileri hala hayattaydı ve yardım bekliyordu. Belki, bu yardım bekleyen kişi üniversitede beraber okuduğum arkadaşlarımdan birileriydi yada çok sevdiğim hocalarımdan biri. M4A1'e monte ettiğim el fenerini yaktım ve içeriye adım attım. Bina 4 katlıydı. ilk katı dikkatle kontrol ettim. Kimseler yoktu. Merdivenin önüne geldim. Yukarı çıkacaktım.