Lucia döşemiş facebooktn mesajları bana. Video falan öçekmiş ağlıyor böyle içim ürperiyor aq. Kadıköyde bi yerde oturduk arkadaşları bekliyoruz geldiler aldılar bizi. insanlar birbirlerinin suratına bakmıyor dıbına kodumun ülkesinde. Gülümseyerek yürüyen bir tane adam yok. Herkes telaşlı ve bir şeylere , bir yerlere yetişme derdinde. Korgeneral tipli kokana teyzeler var. Merhaba diyince kafasını çevirip gibtir olan dingiller var. Bakar mısınız şu adrese nasıl giderim dediğinde ay sapık mıdır nedir manyak gibtir diyen kızlar var. Olum çok kötü lan. ilerisi için düşündüğüm hayallerin gerçekten bu ülkede bu insanlarla mı olacağına dair çok fazla düşüncelere daldım.

Daha kendine hayrı olmayan , hayatı boyunca bir milim yol kat edememiş beyinlerin egosunu nasıl tatmin ettiğini izlemek zorunda kaldığım bir ortamda ben bu hayalleri nasıl gerçekleştireceğim diye düşünür oldum.

Dini inançlarını bile insanları satın almak için kullanan bir topluluğun yegane amacının saddece kendi çıkarlarını korumak ve muhafaza etmek olduğunu farkettiğimden beri insanlardan soğur oldum.

Ve karar verdim bir türk kadınla evlenmeyecektim. x bir sahil şeridinde hayal ettiğim hayatı farklı bir ülkedeki sahil kabasasında Lucia ile beraber geçirmek üzere plan yaptım.

Tr döndükten 8 ay sonra Lucia 18 oldu ve Türkiyeye benim yanıma geldi. Yerleşti. Şuan bir sahil kasabası diyebileceğim beldede beraber yaşıyoruz. Hedefimiz Amerikada bir yerde ve ya Şeyseller adasında yaşamak. Ben balık hastasıyımdır o da öyle. Babası balıkçı zaten hatunun.

Bir gün size bu anıları dünyanın bir ucundan çok güzel fotoğraflar ve videolarla canlı canlı yazacağım.

Size anlatmak istediğim o kadar şeyin arasında tek şeyde şu olsun ;
" HAYAT SOKAKTA "