kibirin ve bencilliğin karanlığında kaybolup allahtan ışık istiyorsun. allah sana karanlıktan çıkma yolunu gösteriyor ama ışık istemekte diretiyorsun. sen kendine inançlı derken bile kendinle çelişiyorsun. bu dünya adaletli değil dostum bu bir gerçek. allah hz. muhafazid (sav)'e bile nasıl sınavlar vermiş bir düşün. doğru yolu bulman dileği ile...

edit: bir kaç şey daha yazmak istiyorum dostum sana... insan yaşamın değerini ölünce anlarmış derler... tek derdin şuandaki gibi olsun. insan kendi derdinden beterini görmedikçe kendi derdini anlat anlat bitiremez. o kız bir çiçek gibi desem içinde zayıflardan beslenme dürtüsü olan birisi o kıza zayıf ve kendini savunamayacak durumda dediğimi düşünebilir. ama bir çiçekçi o kıza zarif ve güzel dediğimi düşünebilir. derler ya her şerrin içinde bir hayır vardır. senin dertlerin kendine göre çok büyük dertler olabilir ama daha yarına çıkacağımızın garantisi yok. bu kadar saçma nedenlerden dolayı üzülme. şu söz hep aklında dönsün dursun: Beterin beteri var...