Gecenin karanlığında Abdülhamid han bir anda uyanır. Hemen faytona binip sür dedi arabacısına. Ne olduğundan habersiz sürdü faytoncu. Sağa dön, sola dön ihtarlarıyla ilerliyordu. Ve Abdülhamid Han dur dedi. indi faytondan ve o mahalle arasındaki o evin kapısını tüm öfkesiyle çaldı. Kapıya 20 yaşlarında bi genç çıktı. Üzeri yarı çıplaktı, biraz da sarhoş "Kimsin lan sen?" dedi. Abdülhamid han "Hiç beklemediğin o adam" dedi ve aldı kılıcını o gencin boynunu gövdesinden ayırdı. Sonrada "Elhamdülillah" dedi ve saraya gitti. Faytoncu şaşkınlıkla geçirdi o geceyi. Merakını dindirmeye çalıştı ama başaramadı. Ve günün ilk ışıklarıyla çaldı o evin kapısını. Bi kadın çıktı 40 yaşlarında. Hemen konuya girdi faytoncu "Dün bu evde bi cinayet oldu öldürülen o genç kim?" dedi. Kadın birazda utanarak "O benim oğlumdu. O gece sarhoş bi halde eve geldi ve bana tecavüz edecekti. Fakat bir anda kapı çaldı ve bir adam gelip oğlumu öldürd. Bu utançtan korudu beni. Peki o adam kimdi?" dedi. Faytoncu ise
"O Adam Sultan Abdülhamid Handı." der.