anlatacak kimsem yok beyler buraya yazayım bugün yazmazsam içimdeki sıkıntıdan patlayacam artık
belki de hayatımın kadınıyla 2 sene sonra kalabalık bi arkadaş grubuyla birlikte tekrar görüşme fırsatı buldum ona karşı soğudum unuttum sandım meğerse hala müptela gibiymişim ona karşı 2 3 saat boyunca oturdu karşımda tek kelime edemedim yine
yine içim içimi yedi o konuştu ben dinledim yüzüme bile bi kaç kez baktı dünyadan koptum o konuşurken ama hiç bişey diyemedim kokusu bile hala aynıydı göz göze gelmek için zütümü yırttım nafile amk bütün gece böyle geçti en son eve bıraktım sonra 3 4 kadeh bişey içtim yeni eve geldim tek çare dedim panpalarıma yazayım belki serinler içim
uzun oldu ama şu an kimsem yok kardeşlerim ondan buraya yazdım kusura bakmayın binler