Sonra bi kaç kez daha gittim hep çok eğlendik gözlerine baktığımda beni harbi sevdiğini anladım. Bana öyle uzun mesajlar yazmazdı ben yazardım o ne istese yapardım o mutlu olunca bende mutlu olurdum çünkü. Ama buluştuğumuzda bildiğin hissediyodum be abi beni sevdiğini gözlerinden bakışlarından falan. Sonra nedensiz yere ayrıldım 2 gün geçti onsuz yapamıycağımı anladım. Yalvardım yakardım kendimi affettirdim bidaha gittim Ankaraya bu sefer daha sıkı sarıldım. Daha çok öptüm kokusunu içime çektim. Onu bidaha bırakmıycam diye kendime adamlık sözü verdim. Onsuzken hayat çok boş gibi geliyodu amk onunla sadece huzur vardı huzur varsa herşey vardır zaten biliyosunuz