Nihayet iş bitmişti. Üstümü giyindim. Sınıf ortamımız çok sıcaktır. Durmadan odada gülüyodu sınıftakiler. Sonra köşeye geçtim ve Lale'nin fotoğrafını çıkarıp bakmaya başladım. Gene dalmıştım.

Omzumde bi el hissedip kafamı kaldırdım. Emre vardı yanımda. Bana "Boşver kardeş şu kızı artık." dedi. Cevap vermedim. Bi aydır mecbur kalmadıkça kimseyle konuşmuyodum zaten.

Yolda bikaç sigara içtim ve sonunda kafeye gelmiştik. içeriye girdik ve bi köşeye doğru yol aldım. Bi sandelye çektim ve insanların toplanışlarını izliyodum.

Sonra oda geldi. Üstünde dar bi pantol ve hoş bi tişört vardı ama benim gözümde sıradışı ve en güzel oydu gene. Baktığımı farkedip rahatsız olmasın diye kafamı eydim. Geri kaldırdığımda yanında bi çocuk vardı. ilk baktığımda farketmemişim sanırım. Birbirlerine gülüp şakalaşıyolardı. Yarım saat kadar onları izledim sadece. Yanıma gelenleri şuan değil diyip yolladım. Ben baktıkça öfke doluyodum. Elimdende birşey gelmemesi öfkemi daha çok arttırıyordu. Ne yapabilirdimki benim değildi artık.

Kafamı yukarı kaldırdım ve içimden tek bi fırsat için dua ettim. Şu çocuğu dövebilmek için tek bi fırsat istedim. Sonra bi sesle irkildim. Bi kız "Merhaba" diyodu. Yavaşça ve rahatsız edilmenin siniriyle kıza döndüm. "Sanada!" dedim ama kızı tanımıyordum. Sonra konuşmaya başladık.