5 ay kadar önceydi. Hayatından hiç zevk almayan biriydim. Annem babam da iyi davranmazdı bana. Derslerim kötüydü hiç çalışmazdım. Oyun oynardım sürekli. Biraz da asosyal biriydim. Annem babam bu yüzden kötü davranırlardı galiba. Ama hayatımdaki tek güzel şey güzeller güzeli bi sevgilim olmasıydı. Tek mutluluk kaynağım oydu. Daha sonra acı haberi öğrendim. Kanser teşhisi konulmuştu. Bağırsak kanseri olmuştum. O günden sonra hayatım çok değişti. Annem babam bi anda çok ilgi göstermeye başladılar bana. Ama aynı zamanda çok hızlı bi şekilde kilo kaybediyordum. Doktorların dediğine göre ameliyattan sağ çıkma şansım çok azdı. Mucizeler kalıyordu. Bir ayda nerdeyse 20 kilo kaybettim. ve bu böyle devam ediyordu. O günden itibaren yaşadığım en küçük şeylerden keyif duymaya başladım. Her anımı dolu dolu geçirmeye çalıştım. Sevgilimle geziyorduk. Annem babam ne dersem yapıyordu. Sonra ameliyat günü geldi. Doktor yüzüme acıyarak bakıyordu. Ameliyat bitti. Ölmüştüm. O yüzden hayatınızın kıymetini iyi bilin panpalarım. Siz de ölmeyin en küçük şeylerle mutlu olabilirsiniz...