Beyler amacım prim değil, lütfen iki dakikanızı ayırın okuyun.

Ölüm cok ani lan. Az önce çocukluk arkadaşımın kuzeni ölmüş onu duydum. Kız sadece 23 yaşında ve bi gün önce sapasağlamDI. Bugünse yok ve adının geçtiği yere -dı ekleniyor. Ne acı abi çok zor. Ölüm sebebi kalp krizi çok saçma lan çok saçma. Daha ne hayalleri vardı 1 yıllık evli belki çocuklarını evini arabasını belki de taa emekliliğini hayal etti. Ama şimdi yok. YOK.
Ben bundan 3 sene önce babaannemi kaybettim o bana annemden çok bakmıştı, onun elinde büyümüştük. Ölümünden en son benim haberim oldu. Eve geldim kapıda onlarca araba ev tıka basa dolu. Kuzenim beni yatak odasına zütürdü, gözlerimin içine bakarak babaannem öldü dedi. Inanmadım, ağlayamadım. Sessizce kaltım tek kelime konuşmadım ve beklemeye başladım. Bu iğrenç şaka ne zaman bitecek ne zaman babaannem ben burdayim diyecek diye bekledim. Hâlâ da bekliyorum. Sonrası hep keşkelerle geçti. Keşke ölmeden önce son kez sarilabilseydim. Keşke yüreği kocaman olan insanlar hiç ölmese.
Bugün eğer yaşıyorsanız bugünü yasamalısınız. Bugün hala hayattalarsa o çok kıymetlilerinize bi kez daha sarılın, bi kez daha öpün.
Ve 'ölmeden önce ölünüz' !