Okumasanız bile ben yazıcam anlatcam hikayeyi...
Artık üç kişi olmuştuk ve buradan çıkacağımız günü bekliyorduk buradan çıkınca herkesten, herşeyden intikam alacaktık. Bir hedefimiz vardı artık şu hayatta ve öfkemiz. Belki en çok da kendimize öfkeliydik de bunu başkalarına kanalize etmeye çalışıyorduk. Hepimizin kafası karışıktı ve doktorları tedavi olduğumuza ikna etmek için çok iyi rol yapıyorduk, onlara iyi olduğumuzu kanıtlamaya çalışıyorduk. Bir süre daha tedavi olduk önce Beyhan ayrıldı hastaneden sonra ben ve en son olarak da Yasin. Fakat ara ara hastaneye kontrole geliyorduk. Dışarıda sakin bi mahallede ev tutmuş üç kişi yaşıyorduk artık. Beyhan’ın birikmiş parası, Yasin’in güzel siyah bir arabası vardı. Ayrıca Beyhan’ın önceden tasarlayıp sanal ortamda sattığı, reklam geliri elde ettiği uygulama ve yazılımlar vardı, kirada yazlık, dükkan ve evleri vardı. Buradan bize sürekli yüklü sayılacak miktarlarda para geliyordu. Bana gelince benim çok bi katkım yoktu açıkçası. Hergün konuşup planlar yapıyorduk, daha güçlü olmamız lazımdı bunun içinde daha çok paramız olmalıydı. Bi iş yapmak zorundaydık hem de bu iş sayesinde gizli işlerimizi rahatlıkla maskeleyebilecektik. Bu arada bazen sırf Rüveyda’yı görmek için hastaneye gidiyordum. içimde garip bir tutku oluşmaya başlıyordu buna engel olmalıydım şayet birini sevmek, onunla mutlu olmak için geç kalmış biriydim artık. Bu duyguyu içimden sökemedim belki ama duygumun da esiri olmadım. Yapmam gereken başka şeyler vardı ve asla kimseyi kendi tak hayatıma ortak edip onun hayatını da tak etmemeliydim. içimde garip bir tutkuyla yaşamaya başladım. içimde bunlar olurken dış dünyada bi yazılım şirketi kurmaya karar vermiştik.