çok şerefsizdik. okulun arkasındaki ıssız taraflarında eski bir minibüs vardı. bu minibüse 1984'ten beri binen geri dönemedi falan demiycem ekşın yaratmayın amk. bir gün teneffüste canımız sigara çekti. dedik tuvalette yakmayalım dıbına koyim. biraz delikanlı bir yer olsun. ulan bi baktım kapıları kilitli ve kullanılmayan minibüs. dedim gelin bunun içinde içecez. gittik baktık, cam olması gereken yere demir plaka çivilemişler. biz de hırpaladık az bişey. plakayı kaldırıp içerden kapıyı açtık. şoför koltuğuna oturdum. aldım elime marlboromu, şekil şekil içtim. kendimi minibüsçü zannedip şiki şiki babayı söylemeye başladım. etrafta gezinen çömezler de acınası gözlerle bakıyorlardı. bu da böyle bir anımdır.