iki saat süren bu mücadeleden sonra Sultan Mehmed, bu kolun yorulduğunu görerek geri çekilmelerini emretti. Ardın­dan hiç vakit geçirmeden iyi teçhiz edilmiş kargı ve kalkanlarla donatılmış Ana­dolu piyadelerini ileri sürdü.

Birinci kolun çekilmesiyle dinleneceklerini ümit eden bizanslılar yanılmışlardı. Süratle ileri atılan Anadolu kuvvetleri, bir hamlede hendekleri aşarak dış surlara tırmanmaya başladılar. Bu ikinci hücumun başlaması şehirde büyük bir heyecana yol açtı. Artık çanlar durmadan çalıyor ve herkesi surlara yardım etmeye çağırıyordu. Şehir ahalisi süratle surlara geldiler.

Zırh gömlekli bizans askerleri yoğun bir şekilde ok, taş ve tüfek ata­rak öldürmeye ve hücumu önlemeye çalı­şıyorlardı. Türkler, kalkanları ile kendileri­ni, büyük bir azim ve gay­retle yılmak bilmeden koruyup, hücumlarını tazeler­ken bizanslılar da üzerlerine büyük taşlar yuvarlıyorlar, “grejuva ateşi” saçıyorlardı.