Ayça'ya inmesi gereken durağı söyledikten sonra onu almaya gittim geldiğinde ağladığını anlayabiliyordum. Beraber dedemin evine gittik akrabalarla tanıştırdım 2 saat kadar orda durduk. Ertesi gün cenazesine gidicektik. Kalkıp bir sahile gittik. Dertleşmeye basladık. iyice bir içimizi döktük saat geç olmaya başlamıştı kalktık bizde. Evine bırakıp eve geçtim bende. Ertesi gün Ayça'yı evinden aldım ve cenazeye gittik. Cenaze namazımı kıldıktan sonra biraz dedemin mezarı başında durdum. Anlamsızca mezarına baktım. Yarım saat sonra kalktık bir kafeye gittik. Oturup konuşmaya başladık önümüzdeki 2 hafta boyunca eglenemedik. 2 hafta sonunda dedemin yokluğunda artik alışmaya başlamıştım. Beni neşelendirmek için elinden geleni yapıyordu Ayça. 1 hafta sonra doğum günüydü ve ben ona ne hazirliyacagimi düşünmedim bile. 1 haftayıda öyle böyle bitirdikten sonra geldi cattı sevgilim doğum günü. O gün ona bende albüm almıştım ve ona günlüğümü hediye edicektim. Onunla tanıştıktan sonra yaşadığım herşeyi bu günlüğe yazmıştım herşey çok güzel olucaktı.

Üstümü değişip Ayça'yı almaya gittim kapıyı kimse açmadı. Bende aramaya başladım uzun uzun 3 kere çaldı 4.de Seha teyze acti telefonu. Alo dedi bitkin bir ses tonuyla. Nerdesiniz dedim bana ağlayarak Almanya da olduklarını söyledi. ilk başta inanmadım sevgilim doğum gününde beni kandiriyor dedim. Ama sonradan gerçek olduğunu anladim. Ayça'nın neyi var diye bagirdim dün akşam düşüp bayıldı ilk uçakla Almanya ya geldik bizde şuan hastanedeyiz dedi. Kafami kapiya vurmaya başladım ölmüştüm ben orda benim için hayat bitmişti. Nasıl olduğunu sordum şuan iyi uyuyor dedi. Bende telefonu kapattım. Almanya ya gitmeliydim ama ne pasaportum vardı nede almancam. Bir şeyler yapmalıydım Bartu'yu aradım bende..