Börü, gözerini açtığında bir de ne görsün o acun güzeli kız yanı başında duruyor.Ay ışığı bu güzel kızın güzelliğini adeta övüyordu. Börü bu gizemli sihrin etkisinde kıza bakıyor, kızda Börüye bakıyordu. Uzun bir sessizlikten sonra kız:
-Çeri,bu çağda burda işin ne?
Bu sözleri duyan Börü, yüreğinde ve usunda çarpıcı bir ezgi sezdi. Börü toparlandı:
-Sende kimsin, bana hesap mı soruyorsun?
Kız, biraz sinirlenerek:
-Ben Kağan kızı Ay Hatunum çeri, saygılı davran!
Börü ,Kağan adını duyunca hemen ayağa fırladı:
-Özür dilerim Ay Hatun. Saygısızlık yapmak istemezdim.
-Bende özür dilerim çeri, aniden belirince ve seni baygın görünce endişelendim. Adın ne çeri?
-Börü.
-Sen burada ne yapıyordun da uyuya kaldın?
-Ben buraya başımı ve gönlümü dinlendirmeye geldim. Deyince,Börünün yüzü yangın külüne dönmüş, kızarmıştı.Ya bu kızın bu sürevde burada işi neydi? Börünün usunu kurcalayan soru bu idi beklemeden sordu:
-Bu çağda burada ne işin var,Ay Hatun... derken korkunç bir gökgürültüsü ve yağmur başladı. Gök delirmiiçesine sularını boşaltırken,bu ikisi de burada ıslanıyordu. Hemen atlarına atladılar ve obaya doğru yol aldılar.Ay hatun otağına ,Börü de kendi çadırına çekildi.
Börü, sırılsıklam olmuş, üstünü değişiyordu ki birden çadıra Tuğluk girdi:
-Neredeydin Börü ?
Börü yavaşça üstünü giydi ve :
-Dağda dinleniyordum Beğim,bir kusur mu var?
-Yok. Yalnız sana söylemem gereken önemli bir konu var.
-Söyle.
-Yarın,tan yeri ağırınca ,Çin eline elçi olarak gidiyorum, benimle gelirmisin?
Börü, biraz sarsıldı,Çünkü;yüreğine od düşüren Ay Hatunla birlikte olmak istiyordu. Ancak o elçi olarak Çin'e gitmenin daha önemli olduğunu anlayadı. Uzun bir sessizlikten sonra:
-Gelirim, dedi.
-Öyleyse iyi uyu, azığını hazırla yarın uzun bir gün olacak, dedi ve çadırdan çıktı.
Börü de döşeğine girmiş sızmıştı.