Onunla zamanım o kadar güzel geçiyorki artık sanki evli gibiyiz. O bana maddi konuda yardım ediyor ben ona yardım ediyorum. Maneviyat derseniz zaten o hiç bozulmadı ilk gün gibi.

Ama sanki birşeyler bitiyormuş gibi sanki artık konuşacak birşey bulamıyoruz o benden sıkılıyor gibi hissetmeye başladım. Bu düşündüklerimi ona soramam belki oda böyle düşünüyordur ? Belki bana Evet yaa artık senden sıkıldım ayrılalım derse? Bu sorular kafamın içinde yankılanıyordu.

Bu haftaki planımı yaptım size anlatmadım ama yaz tatili çok çabuk geldi aralarda yazzmadıklarım olabilir özür dilerim ama onunla geçirdiğim vakitlerden bana zaman kalmıyor yazamıyorum zamanı. He bide size söyledimmi hatırlamıyorum ama bu yazdıklarım günlüğümde bulunanlar ileride birlikte okuruz diye yazdığım tam günlük sayılmasada kafa dağıttığım yazılar.

Bu hafta Buseyi alıp şehrin en üst tepesine zütürecektim onunla şehri ayaklarımızın altındaymış gibi seyredecektik birlikte piknik yapacaktık.
Ta ki hava şartlarının olumsuz olmasıyla birlikte bu planımız da suya düştü sanki herşey bizim iyice yapcak birşey bulamayıp birbirimizden sıkılıp ilişkimizin bitmesi üzerine gidiyor.
Ya da ben paronayak birisi oldum. Ya da şizofrenik bir hasta oldum.