Ne diyeceğimi düsündüm ve Sadece dolaşıyorum dedim. Ayça bana anlamsızca baktı. Geze geze burdamı geziyosun salak herif diye düşündüğünden emindim. Kafamı sağa çevirdim baksana ne güzel çiçekler var dedim. Gittim bir tanesini koparttım ve Ayça ya hediye ettim. Koklayıp kulağına taktı. O kadar güzel gülüyordu ki kelimelerle anlatılmaz. Evine kadar bırkatım ve geri döndüm yolda mutluluk ve pişmanlık arasında bir ruh halindeydim. Sevdiğim kıza yalan söylemiştim kendimden nefret ediyorum. Eve gittim yemek yiyip yatağıma uzandım ve Ayça'yı düşünmeye başladım..

Artık okul umrumda değildi. Okula gitmemin tek amacı Ayça'yı yeniden görebilmekti. Ayça'yı evine bıraktığım içinde antrenmana geç gidiyordum ve geç çıkıyordum. Çok yoruluyordum ve az uyuyordum ancak Ayça'nın bir gülüşü yeter. Yine okul çıkışı durağa gittim Ayça ordaydı. Yine mutlu oldum yanına gittim ve selamlaştık. Yinemi gezmeye gidiyorsun dedi gülerek. Uzun bir süre boyunca evet dedim bende. Konuşup sohbet ettik. Otobüs geldi bindik yan yana oturduk. Zaten bildiğimiz otobüs genelde boş olur. Biraz daha sohbetten sonra tüm cesaretimi toplayıp numarasını istedim. Henüz erken değil mi dedi. O an dünya başıma yıkıldı. Hiçbirşey diyemedim. Evine bıraktım ve eve döndüm..