Bartu ilk önce dondu kaldı. 2 dakika sonra kahkaha attı ve bana yardım edeceğini taktik vereceğini söyledi. Eve gittim duş alıp yatağıma uzandım aklımsa o kız vardı. Ertesi sabah kalkıp okula gittim. Okulun bitimini dört gözle bekledim ama zaman geçmek bilmiyordu. En sonunda okul bitti. Okul bittiği gibi koşar adımlarla o durağa vardım. Ancak orda değildi. Yıkılmıştım adeta. 2 dakika kadar boş boş durağa baktım. içimden de kendime sövüyorum. Birazcık özgüvenim olsa numarasını alırdım belki de. Ama kimi kandırıyodum. Hangi kız tanımadığı birine numarasını verirdi. Uzun uzun boş bakışlardan sonra kendime geldim. Ve durağa gittim dünki durduğum yerde durdum onu bekliyordum. 1 saat 2 saat bekledim ancak gelmedi. Bende otobüse binip eve döndüm. O kadar saçmaydıki bu olanlar. 3 dakika gördüğüm bir kız için neler yapıyordum kendime inanmıyorum. Ertesi gün yine gittim durağa yine yoktu. Ama 3. Gün gittiğim de ordaydı ilk gün oturduğu yerde. Onu görünce dünyalar benim oldu. Onu görmek bile bana mutluluk veriyordu. Hemen yanına dikilip onu izlemeye başladım. Geçen günki taktiğimi uygulayarak yanına oturdum. Kulaklığını takmıştı yine. Ama bu sefer çok yorgun görünüyordu. Hane adım atıcak haliniz kalmaz ya aynı ondan. Bu sefer antrenman umrumda değildi. O inene kadar beklicektim.

15 dakika kadar yol gittikten sonra inmek için toparlanmaya başladı. Bende hemen toparlandım. Otobüsten beraber indik. Onu takip etmeye başladım ancak ilk önce çok belli olmasın diye aramızdaki mesafenin açılmasını bekledim. Mesafe açılınca takipe başladım. Ayakta zor duruyordu. Zaten halinden belliydi çok yorgun olduğu. 100 metre kadar yürüdükten sonra bir ağaca tutundu düşmemek için. Onu o halde görünce direk yanına koştum..

Not: okuyan 2-3 kişi varsa Rez alsın yazayım dağa tasa yazıyorum resmen