Saat 12 olmak üzere , klagib yılbaşı mesajlarından biraz daha farklıydı bu sene yazdığım. Çünkü değer vermeden birlikte olduğum değil geleceğimi düşündüğüm birisi vardı hayatımda. Uzun mesaj yazma konusundaki yeteneklerimden de bahsetmiştim zaten , güzelinden bi mesajı gün içerisinde ben çoktaan hazırlamıştım bile. idil basit kısa bi mesaj bekliyodu eminim , böylesine bi mesaj alınca ancak 5 dakika sonra yanıt verebildi. Aldığım yanıtların en güzeliydi belkide. Kafasında Noel Baba şapkasıyla çekildiği , yemyeşil gözlerinin yeni yılı saatler öncesinde getirirmişcesine parıldadığı gülümseyen bi fotoğrafı ve altında da güzel bi yanıt. Yılbaşına nasıl girersen öyle geçer derler ya beyler , ben bu sene hiç mutsuz olmayacaktım emin olabilirsiniz.

Uykuya fazla dayanabilen birisi değildi benim sevgilim , aradan yarım saat geçmesiyle uyuyakalmıştı bile. Ben o kadar mutluydum ki sabaha kadar fotoğrafına bakıp uyanmasını beklemiştim. Zaten mutluydum , huzurluydum; uykuya ihtiyacım yoktu ki. idil yeterdi herşeyime , beklerdim.

1 Ocak 2011; yeni bir yıl , yeni bir hayat , yeni hayaller , yeni bir okul dönemi , yeni alışkanlıklar ve yeni düşmanlar. Daha senenin ilk gününden böylesine sinir olmak ancak bana özel olabilirdi zaten.

Sabaha doğru göz kapaklarıma hakim olamamış bende uyuyakalmıştım. Arka arkaya gelen mesaj sesleriyle uyandım , mesajın sahibi belliydi; "Aşkımm"
Yeni yılın ilk sabahına benimle gözlerini açtığını belirten güzelinden bi günaydın mesajı. Beyler çok mutluydum be , mutluluğumun nirvanasındaydım yani. Ama bu mutluluk birkaç mesajlaşma sonra yerini büyük bi öfkeye bırakmıştı. idil "Off sinir oldum şu gerizekalıyada , gece Leventcan'da mesaj atmış" demişti. giber misin sabaha mı bırakırsın. Ne Leventcan'ı dıbına koyim ya , bıktım lan her yerde bu binin karşıma çıkmasından. Çocuğun Facebook'una bakayım bi neler var neler yok dedim. Yazdığı durumlar beni daha çok sinirlendirdi;

"Gözlerin bir deniz olsa ben orada kaybolurum"
"Seviyorum ama bilmiyosun (i)"

Ne demek bilmiyosun huur çocuğu , her okul çıkışı buruşuk bi kağıda not yazıp gönderen sen değil misin , her fırsatta belli ediyosun işte. idil'e artık bi çıkışta şunu köşeye çekip konuşacağımı , artık fazla olduğunu böyledim. "Aşkım yapma , ben konuşup halledicem nolur. Aile dostumuz bizim , laf söz olur boşver" diyerek her seferinde savşturuyodu beni. Ciddi ciddi söylediği gibide gidip konuşup tersliyodu , ama çocuk mal abi anlamıyo laftan.