Beyler ağlamamk için kendimi zor tuttum hertarafı yara bere içinde iki damla göz yaşı akıttı zeynebim sonra konuşmaya başladık.
B:ağlama zeynebim iğleşeceksin Alh izniyle ayağa kalkacaksın.
Z:napacan gardaş biliyorum birazdan ameliyata gireceğimi ve ölme riskim fazla.
(Dedi ağlamaya başladı bende ağlamaya başladım)
B:ölmekten korkma zeynebim bu dünya fani hepimiz öleceğiz.
Z:ölmekten korkmuyorum napacan gardaş sizden ayrılacağım için korkuyorum.

Sonra biraz daha sarıldık aneliyat saati gelene kadar yanında durdum sonra diktor geldi ameliyat saati geldi hazirlanın dedi ben sım sıkı sarıldım zeynebime sanki bidaha sarılmayacmış gibi sonra zeynep ameliyata girdi bende dışarı çıkıp bi sigara yaktım. Aklıma kaza yeri geldi ve oraya gittim gittiğimde polisler falan vardı baktım kaza yerine doru sanki aklımda canlanmış gibi olayı görür gibi oldum o fren sesini o çığlık sesini yerde yatan o kanlı eşarbını yerdeki kanları daha fazla dayanamayıp hastaneye geçtim ameliyat hala sürüyordu 1 saat sonra ameliyat bitmişti doktir durumunun kritik olduğunu söyledi bir gün falan yoğun bakımda kaldı ve doktor gelip öldüğünü söyledi sanki bütün kemiklerim teker teker kırılmış gibi oldum beynim bom boştu hiçbirşey düşünmüyordum sadece ağlıyordum. sonra zeynebi son kez gömmeden önce görüp kokladım o ay yüzlümü meleğimi son kez görüşüm oldu.

beyler derdime ortak olduğunuz için hepinize teşekkür ederim. Eğer sevdiğiniz biri varsa sevdiğinizi söyleyin yoksa ilerde söylemediğiniz için pişman olabilirsiniz.