3 yıllık sevgilim beni 3 mesajla terk etmişti. Ayrılmak istiyorum artık olmuyor, ısrar etme, mesaj atma, aartık olmuyor. Günlerce mesajlarıma aramalarıma cevap vermedi en sonunda da beni engelledi. Aradan 2 ay geçti ve okul açıldı. Aynı sınıftayız. Günlerce bana cevap vermediği için de yüzüne bakmaya utanıyorum. 4-5 ay tek kelime konuşmadık selamlaşmadık bana bakmıyordu bile ama hala onu çok seviyordum. 17 Aralık günü yani onun doğum günü sabahı içinde bir mutluluk var arkadaşlarının süpriz yapmasını bekliyor bilmemezlikten geliyor falan. ama haberi yok kimse bi kutlama hazırlamadı. içim elverdi onun üzülmesine, sınıftaki herkes aynı dershaneye gidiyor yabancı dil okuduğumuz için tek dershane var hepimiz oraya gidiyoruz. Hocayı aradım böyle böyle durum var okul çıkışı herkesin dershaneye gelmesi lazım kutlama yapıcam. Hoca herkese mesaj attı okul çıkışı deneme sınavı var diye katılmak zorunlu diye. Öğle arası oldu koşa koşa alışveriş merkezine gettim. (en sevdiği grup duman) duman albümü aldım, pastaneye sipariş verdim okula döndüm ve en yakın arkadaşına durumu anlattım kutlama hazırladım ama sen hazırlamış gibi yaparsın, bu hediyeyi de al kendi adına ver ben verirsem almaz dedim. Okul çıkışı oldu hepimiz dershanedeyiz, ben pastayı kolayı getirdim bi sınıfa hepsini hazırladım, sonra haberim yokmuş gibi en arkaya oturdum, herkes geldi, en son o geldi ve alkışlar iyiki doğdun demeler falan. Öyle mutlu oldu ki gözleri doldu. Herkese tek tek sarıldı teşekkür etti iyiki varsınız dedi. Bir bana teşekkür etmedi beyler. En arkada oturdum pastayı da yiyemedim sadece arkadaşlarına iyi ki varsınız demesini izledim. Yakın arkadaşı hediyeyi verdi, akşam eve gidince açmış ve çok mutlu olmuş. instagrama resim atmış En değerli hediyem diye. Benim aldığımı bilmeyerek. Her şeyi ben hazırladım, ama en arkada sırada onu izledim ve sadece bana teşekkür etmedi beyler. Sadece bana iyiki varsın demedi.