Beyler imkan bulmuşken bir elden başlayayım, sonra devam ederim.

Bir iki gün rutin bir şekilde devam etti. Üçüncü günün sabahı yine uyandık. Yine kahvaltılar edildi, çaylar içildi. Öğleye doğru gökyüzünde yine uçaklar belirdi. Uzun zamandır posta güvercini gibi çalıştırılan bu uçaklar, nihayet tekrardan amacı için kullanılacaktı. Artık inecekleri yerleri onlar da biz de ezberlemiştik. Pilotlar geldi ve Tekrar konuştular.
Yarın sabah erken bir saatte operasyon olacak. Planlı bir operasyon düşünülüyordu fakat ani gelişmeler sonucunda yarına bir operasyon konulması emredildi.
Ermenistan dün gece yaklaşık gece 3 sularında sınırımızı 3 adet savaş uçağı ile ihlal etti. Gerekli ihtarlardan sonra ise uçaklar düşürüldü. Daha sonra kara birlikleri ile sınıra harekete geçti. Hala çatışma devam ediyor. dedi.
Böyle bir çatışmaya bizim çağırılıyor olma nedenimiz elbette ki vardı. Söze tekrar gireceğini anlayarak konuşmasını bekledik.
''Ve tabiiki sıradan bir sınır ihlali ve çatışma değil. Ermenistan , sinir sistemini sekteye uğratan, daha önce Rusya'dan görüp, araştırdığımız silahı kullanıyor. Sizler, özel tasarlanmış kulaklıklar ile bölgeye gideceksiniz.'' dedi.
Uzun zamandır hiçbir şey yapmadan beklemiş olmanın verdiği uyuşukluğu sanki birden üzerimden atmıştım. Operasyonun olduğuna sevinmiştim. Artık tek yapmam gereken, geceyi beklemekti.