Bu hikayeyi hayatinizdaki dertlerin ne kadar kucuk gereksiz oldugunu ve annenizin babanizin aslinda iyi oldugunu anlamaniz icin yaziyorum.ve bi kac entry girmeniz yalniz hissetmemem icin
Neyse devam

ilkokula baslamistim. icine kapanik bi cocuktum. Arkadaslarim yoktu Radyomdan baska biseyim de yoktu zaten.ne anne sevgisi ne baba sevgisi ne de baska bisey surekli ezmislerdi beni. Siniftakilerin de bana kotu davranmasina ragmen hepsini seviyodum, arkadas olmak istiyordum onlarla fakat beni istemiyolardi. Okulum devam ederken evin durumu kotuye gidiyodu abim babamla kavga etmis evden gitmisti. Guclulukten midir yoksa gucsuzlukten midir bilmem disari hic yansitmazdim. Bilgisiz bi cocuktum pop dinler rapi sevmezdim simdiye kadar bana kiyafet alinmadigindan da giyinmesini bilmezdim. Ortamlara girmedigimden de oturmasini kalkmasini konusmasini bilmez bi kenarda otururdum.taa ki.