Bu sefer ilk gelen adam ve bi kadın vardı kadın kapalıydı türbanından göremiyordum ve hava karanlıktı saat 3:30 u gösteriyordu balkona çıkmadan önce baktığımda. Abimlerin sesleri yakınlaşmıştı içimden onlarda görücek herşey biticek ve burdan gidicez diyodum kendi kendime abimler kapıya doğru yaklaşırken bana bakıp yine sırıtıyolardı gözlerim doldu ellerimi sıktım ve bağırmaya başladım

- abiii abiiiii, ordalar geldi yine geldi yanında kadın var.
Elimle onların olduğu yeri gösteriyordum
Abimlerin kahkahaları kesilmiş yerini ciddiyet ve sessizlik almıştı sessizliği bozan şey ise pis pis sırıtan adamla kadının kahkahası oldu

Abim - kaan gir içeri sen yinemi ayaktasın

Ben - abi ordalar görmüyomusumuz şurdalar (elimle gösteriyorum hala)

Bu sefer daha boğuk bi sesle kahkaha atmaya başladılar. Ve adamla kadın tek bir ağızdan şunları söyledi

- Göremezler (kahkaha), duyamazlar (kahkaha) yavaş yavaş deliriceksiniz. Hepiniz (sırıttılar)

Ağzımı açamadım. Düğümlendi sanki ağzım, boğazım abimlere baktım gözlerim faltaşı gibi açık bi şekilde adamla kadının oldugu yere baktıgımda orda değillerdi.
Abimlere kapıyı açtım girerken başımı okşadı abim hadi yatağa burda hiçbişey yok yarın konuşuruz dedi bişey demeden
Yatağıma gittim düşünüyordum suçumuz neydi bizim 13 yaşımdaydım daha ve bu yaşadıklarım çok ağır geliyordu bana uyuya kalmıştım sabah gözlerimi açtım annem başımdaydı kahvaltı hazır dedi. kahvaltıya geçtik pgibolog konusu geçti küçüktüm ama neyin ne olduğunu biliyordum ben deli değilim !! Dedim sesimi biraz yükselterek