Abimler birazdan çıkıcaklarını ve birazda geç gelebilceklerini söylediler annemde ilk günlerinden diye izin vermişti. Abimler 30 dakika sonra gittiler annemle yalnız kalmıştık korkuyordum havada kararmıştı zaten arada bi balkona çıkıp bakıyordum paranoyak olmuştum ama gelicekti biliyodum. Annem anlamış olacaktıki kimse yok orda rüyaydı o bak sinirleniyorum ama dedi annemi üzmek istemedim ve üstelemedim. Anneme akşam onun yanında yatmak istediğimi söyledim tamam canım oğlum diye karşılık verdi saat 01:00'i gösteiyordu annem abimleri beklicekti galiba ama uykusu geliyodu ve geç geliceklerini oda biliyodu televizyonu kapattı ve istersen yatalım onların anahtarları var zaten dedi tamam anne uykum geldi halsizim zaten dedim yatağa uzandık hemen dua ettim fazla dua bilmezdim hala bilmem çünkü bi işe yaramıyolar sübhanekeyi okudum bide ailemin sağlığı için dua ettim ve yastığa kafamı koydum gözlerimi açtığımda hala karanlık olduğunu fark ettim sabah olmamıştı ve ben uyanmıştım mutfağa su içmeye indim indiğimde çeşmenin açık olduğunu gördüm çeşmeyi kapattım suyumu içtim ve koşarak yukarı çıktım anneme baktığımda uyuyordu balkonun sensörlü ışıgının yandığını fark ettim balkona doğru yürüdüm çıktığımda abimlerin yoldan geldiğini köpek sesleriyle kahkaha sesi karışık geliyodu abimler eğlenmişti bayağı belliydi ama gülmeleri sinirimi bozuyordu aklıma geliyordu her kahkahada her sırıtmada bi anlık refleksle başımı aşşağı eğdim ordaydılar evet o-ra-day-dı-(lar) ikisi birden gözümün içine bakıyodu.