o geceyi balkonda geçirecektik. büyük kardeşini zar zor uyutmaya yolladıktan sonra yastığı yorganı getirdi yer yaptık. kalbim hiç olmadığı kadar çarpıyordu. ilk defa hastalıktan değil, heyecandan bu denli atıyordu.
ananesinin yastığını getirdi bana. öldükten sonra kullanılmasına izin vermeyen o yastığı bana verdi. yattık. saatlerce seviştik. onun oldum. masumiyetimi orda verdim tamamen onun oldum ama birlikte olmadık.
gün doğarken fotoğraflar çekip instagrama koyduk. tam 60 fotoğraf çekmişim. en huzurlu sabahı yaşıyordum. en huzurlu, en mutlu şekilde gün doğuyordu.
ömrümün sonuna kadar koynunda kalabilirdim. kokusunu çekebilirdim. boynunu öpebilirdim.
bunun huzuru, bunun mutluluğunu yaşamayan bilmez. aşık olduğunuz kadınla bunları yaşamak bir adamın başına gelecek en güzel şeydir.
sabah 6 buçuk gibi evden çıktık. dışarıda kahvaltı yaptık. veda ettim sevdiğime. marmarise, ablamın yanına gittim. boğazım düğümlendi, giderken yutkunamadım. gözümden yaşlar aktı ama biliyordum ki tekrar onun olucam. inanıyordum ki, onun koynunda bir ömür geçicek.
bu tek seferlik değil, ömürlük olacaktı. buna inanmıştım.